-Έλα κατά τη μία το μεσημέρι να φάμε παρέα. Έχω και βιολογικές σαλάτες από την λαϊκή. Α! Κάνε εσύ την φωτογράφηση με το κινητό, ταιριάζει στο cool ύφος του addict.gr.
-Είσαι σίγουρη; Έχω μιλήσει με επαγγελματίες αλλά και ερασιτέχνες φωτογράφους και θέλουν πολύ να το κάνουν. Εσύ απλώς διάλεξε.
-Διάλεξα Ζέττα μου.
Έτσι Σάββατο μεσημέρι η Αμαλία με υποδέχεται στο artistic διαμέρισμα της στη Φιλοθέη ευγενική και χαρούμενη, με μουσικό φόντο την φωνή της Μαρίας Κάλλας, έτοιμη να μου πει τα νέα της.
-Μήπως είμαι πολύ απλά ντυμένη, ν' αλλάξω ρούχα;
-Μείνε όπως είσαι. Μέσα και έξω. Το εννοώ.
Πιάνει το υπονοούμενο και γελώντας δηλώνει έτοιμη για όλα. Κάτι το κόκκινο κρασί, κάτι τα οπερετικά διαμάντια της Κάλλας, το χαλαρό finger food και η σαλάτα από την λαϊκή αλλά και ο Μίκυ με την Μίνι -το ‘’perfect couple’’ κατά την Αμαλία-, οι Καρυάτιδες, η Μέριλιν και η Σανέλ, η Νέα Υόρκη, η Ρωσία, οι Κούκλες, οι Σειρήνες, η Νίκη της Σαμοθράκης και οι Εύζωνες, έργα της παλιά και καινούργια δημιουργούν μια ατμόσφαιρα τρυφερή και οικεία, ιδανικό περιβάλλον για εξομολογήσεις.
-Ξέρεις, αυτό το μείνε μέσα και έξω όπως είσαι, το μέσα δηλαδή είναι τεράστιο βάρος κάποιες φορές. Το μέσα είναι ο πιο αυστηρός κριτής μας και πολύ φοβάμαι ο πιο ειλικρινής.
Την ρωτάω αν με την φωτογραφία μαλακώνει το βάρος.
-Όταν φωτογραφίζω είμαι χαρούμενη, είναι ο τρόπος μου να επικοινωνώ αυτά που δεν λέω με λόγια.
Στην απορία μου γιατί όταν το Υπουργείο Πολιτισμού έκανε στην Amal Alamuddin δώρο δική της Καρυάτιδα, δεν έκανε ποτέ καμία δήλωση παρ' όλο που την κυνηγούσαν όλα τα Μ.Μ.Ε., μου απαντά αφοπλιστικά.
-Όταν όλοι μιλούσαν για την Αμάλ και την Καρυάτιδα, εγώ είχα αρχίσει τα επόμενα projects, τις Κούκλες, τις Σειρήνες, την Νίκη της Σαμοθράκης, και τώρα ετοιμάζομαι για την ομαδική στην γκαλερί Σκουφά, με θέμα τους Εύζωνες. Βλέπεις Ζέττα μου ο φωτογραφικός φακός είναι έτοιμος για καινούργιες ιστορίες.
Αμαλία Σωτηροπούλου, η φωτογράφος αποφασιστικού κλικ, του σουρρεαλισμού, των
φωτεινών χρωμάτων, μια δημιουργός που αψηφά τις γνωστές νόρμες της τέχνης, αμφισβητεί στερεότυπα, ρόλους και όρια προκειμένου να πετύχει την όμορφη εικόνα. Με τις φωτογραφίες της μετέτρεψε μια πανανθρώπινη ανάγκη σε κομβική θεματική των έργων της. Την ανάγκη για αγάπη, οικειότητα και συναισθηματική ασφάλεια.
-Αμαλία τι ήθελες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
-Μαμά και φωτογράφος.
Related Posts
